hidroakustička navigacija

hidroakustička navigacija, navig. sistem vođenja broda podvodnim akustičkim uređajima; obavlja se na temelju dviju ili više referentnih podvodnih točaka koje se lociraju jekom podvodnoga ultrazvučnog signala odaslanog s broda ili na osnovi karakterističnih signala ultrazvučnih podvodnih odašiljača usidrenih na određenim referentnim točkama. Brod je opremljen ultrazvučnim dubinomjerom, sonarom (podvodnim ultrazvučnim lokatorom), Dopplerovim ultrazvučnim navig. sistemom i dr. prislušnim uređajima (šumosmjerači). Upotrebljava se za plovidbu brodom (podmornicom) te za pronalaženje, lociranje i obilježivanje objekata na mor. dnu (npr. naftne bušotine s broda bušača ili potonulih objekata); plovidba je sigurnija ako je područje označeno potrebnim brojem transpondera. Dopuna je terestričkom navig. sistemu i sistemu zbrojene navigacije; posebno pri plovidbi opasnim područjima, za slabe vidljivosti i u rat. prilikama (potrebno je posebno hidrografsko-navig. uređenje vojišta); za sigurniju orijentaciju potrebne su posebne navig. karte s detaljnim prikazom reljefa mor. dna (više izobatâ). S pomoću → inercijskoga navigacijskog uređaja i hidroakustičkih uređaja, nukl. podm. SAD Nautilus prva je (1958) preplovila Sjeverni pol (ispod ledenog pokrivača).