malakologija

malakologija (grč.), biol. grana koja proučava mekušce (školjke i životinje koje žive u njima). Bez fosilnih mekušaca danas je poznato više od 100 000 vrsta mekušaca: oko 85 000 puževa, 20 000 školjkaša (ugl. u moru), 4500 glavonožaca (u moru), 250 babuška (u moru), 200 koponožaca (u moru) i 2 vrste jednoljuskaša (u moru). U Evropi postoji malakološko društvo Unitas malacologica europaea. – Jugosl. malakološke zbirke: najveća u starom franjevačkom samostanu u Makarskoj (od 1963), a zatim u Dubrovniku, Kotoru, Sarajevu, Splitu, Zagrebu i na Rijeci; najveće evr. malakološke zbirke nalaze se u Londonu, Parizu, Amsterdamu i Københavnu, a zatim u Frankfurtu, Berlinu, Bruxellesu, Beču, Ženevi, Monaku i Madridu; u SAD: Washington (najveća u svijetu, 700 000), Philadelphia, New York, San Francisco, Los Angeles, San Diego i Greenville; značajne su i u Japanu, Indiji, Australiji, Novom Zelandu i Južnoj Africi.